۱۳۸۹ اردیبهشت ۲۳, پنجشنبه

صیاد و اسیر

حزین لاهیجی که آرامگاهش در بنارس هند است اشعار زیبائی دارد.
اما اگر او در تمام عمرش فقط یک خط شعر که در زیر می بینید را گفته بود و دیگر هیج شعری نگفته بودکافی بود که نامش در ادبیات ایران ماندگار شود.
اما آن یک خط شعر که سرآغاز یک غزل است این است:
ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مانده باشد صیاد رفته باشد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر